پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

موزه باستان شناسی و مردم شناسی رشت ،موزه ای است که سه سال بسته بوده و در حال مرمت محیط درونی و برخی از اثار تاریخی. این موزه اخیرا بازگشایی شده و نیامده،خبرساز شده است. در موزه باستان‌شناسی شهر رشت، روی لبه خمره‌ای سفالین که ادعا شده بود قدمت آن به دوره مادها (چند سده پیش از هخامنشیان) برمی‌گردد، کیسه زباله کشیده‌اند و درونش ته‌سيگار و آشغال ريخته‌اند. خبرنگار ادعا نموده که مسئول مربوطه در پیگیری موضوع پاسخ داده که «اگر سطل آشغال چوبی يا پلاستیکی بگذاریم، مردم می‌دزدند.» يکی از نخستین ويترين‌ها‌ حاوی جمجمه مردمان هزاره اول پیش از میلاد (حدود سه هزار سال پیش) است. چند جمجمه ناسالم و شكسته بدون هیچ حفاظی در ارتفاعی نسبتا پایین روی تلّی از خاک قرار داده شده‌اند. این ویترین، بدون شیشه محافظ است و دورنمای كوره‌پزی يا تنور يك نانوایی متروک را تداعی می‌كند.رها شدن جمجمه‌های انسانی چند هزار‌ساله، مرمت نامناسب سکه‌های تاریخی و معرفی آثار به‌صورت دست‌نویس، خلاصه وضعیت امروز موزه باستان‌شناسی رشت است. اما پشت سر این همه داد و فریاد گویا سه لایه جنگ قدرت در اداره کل میراث گیلان ، کم توجهی ها به تخصیص بودجه و حساسیت پائین مدیران ارشد وزارت میراث به استان هایی نظیر گیلان نهفته است. نکته جالب اینجاست که ادعا می شود ۲۷ موزه در گیلان فعال بوده و از دو سال گذشته تاکنون ۱۱ موزه جدید در گیلان راه اندازی شده و نهضت احیای موزه‌ها ادامه دارد؟ منتظر دریافت توضیحات هستیم.

دژ رودخان یا قلعه حسامی نام قلعه‌ای است متعلق به دوره امپراتوری ساسانی که بر فراز ارتفاعات جنگلی ۳۰ کیومتری شهرستان فومن در روستای رودخان ساخته شده و ۲۶ هکتار مساحت، ۶۵ برج و بارو و دیواری به طول ۱۵۰۰ متر دارد. ب

چندسالی است عمارت میراثی میرزا خلیل رفیع رشت که قرار است به‌عنوان خانه موزه مشروطه تغییرکاربری یابد، مطرح می‌شود. اخیرا با اعتبار اداره کل میراث فرهنگی اعتبار مرمت سقف تامین شده و احیای اساسی آن منوط به تامین اعتبار دیگری است.

ساختمان موزه رشت یا همان موزه گنجینه رشت بنایی است با قدمتی 70 ساله که در زیر زمینی به وسعت 700 متر مربع و با زیر بنای 560 متر مربع درسبزه میدان خیابان طالقانی (بیستون) رشت واقع شده است. موزه رشت در گذشته به میراز حسین خان کسمایی یکی از یاران میرزا کوچک خان جنگلی تعلق داشت او آزادیخواه، شاعر و روزنامه نگار معروف و از رجال دوره مشروطیت و نهضت جنگل بود و در سال 1349 هجری شمسی وزارت فرهنگ و هنر آن را خریداری نمود.